پیسی یا ویتیلیگو یک بیماری طولانی مدت پوستی است که در آن لکه های سفید کم رنگ روی پوست ایجاد می شود. این بیماری به دلیل کمبود ملانین، که رنگدانه پوست است، رخ می دهد. پیسی می تواند هر ناحیه ای از پوست را تحت تاثیر قرار دهد، اما معمولا در صورت، گردن، دست ها و چین های پوستی دیده می شود. نواحی کم رنگ پوست نسبت به آفتاب سوختگی آسیب پذیرتر هستند، بنابراین مراقبت بیشتر در برابر نور خورشید و استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF بالا بسیار مهم است.
پیسی چیست؟
ویتیلیگو (ویت-ایل-آی-گو تلفظ می شود) یک بیماری پوستی است که باعث می شود پوست رنگ یا رنگدانه خود را از دست بدهد. این امر باعث می شود که پوست شما روشن تر از رنگ طبیعی پوستتان به نظر برسد یا سفید شود. اگر ناحیه ای از پوستتان که رنگدانه خود را از دست می دهد کمتر از ۱ سانتی متر عرض داشته باشد، ماکول و اگر بزرگتر از ۱ سانتی متر باشد، پچ نامیده می شود. اگر روی قسمتی از بدنتان که مو دارد، ویتیلیگو داشته باشید، ممکن است موهایتان سفید یا نقره ای شود.
این بیماری زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن ملانوسیت ها را از بین می برد. ملانوسیت ها سلول های پوستی هستند که ملانین تولید می کنند. ملانین ماده شیمیایی است که به پوست رنگ یا رنگدانه می دهد.
علائم بیماری پیسی چیست؟
علائم بیماری پیسی چیست؟
نشانه های ویتیلیگو عبارتند از:
- از دست دادن رنگ پوست به صورت لکه ای، که معمولا ابتدا در دست ها، صورت و نواحی اطراف دهانه های بدن و اندام تناسلی ظاهر می شود.
- سفید شدن یا خاکستری شدن زودرس موهای سر، مژه ها، ابروها یا ریش
- از دست دادن رنگ در بافت هایی که داخل دهان و بینی را می پوشانند (غشاهای مخاطی)
ویتیلیگو می تواند در هر سنی شروع شود، اما معمولا قبل از ۳۰ سالگی ظاهر می شود.
بسته به نوع ویتیلیگو، ممکن است بر موارد زیر تأثیر بگذارد:
| نوع ویتیلیگو | توضیحات | محل تأثیر |
|---|---|---|
| ویتیلیگو جهانی | تغییر رنگ تقریبا تمام سطوح پوست | تقریبا تمام بدن |
| ویتیلیگو عمومی (شایع ترین نوع) | لکه های تغییر رنگ یافته اغلب به طور مشابه در قسمت های مربوطه بدن (به صورت متقارن) پیشرفت می کنند. | بسیاری از قسمت های بدن |
| ویتیلیگو قطعه ای | معمولا در سنین پایین تر رخ می دهد، برای یک یا دو سال پیشرفت می کند، سپس متوقف می شود. | فقط یک طرف یا قسمتی از بدن |
| ویتیلیگو موضعی (کانونی) | یک یا فقط چند ناحیه از بدن | |
| ویتیلیگو آکروفاشیال | پوست آسیب دیده روی صورت و دست ها و اطراف دهانه های بدن مانند چشم ها، بینی و گوش ها قرار دارد. | صورت، دست ها و اطراف دهانه های بدن |
پیش بینی چگونگی پیشرفت این بیماری دشوار است. گاهی اوقات لکه ها بدون درمان، تشکیل خود را متوقف می کنند. در بیشتر موارد، از دست دادن رنگدانه گسترش می یابد و در نهایت بیشتر پوست را درگیر می کند. گاهی اوقات، پوست رنگ خود را باز می یابد.
انواع بیماری پیسی
با این حال، نواحی خاصی که تحت تأثیر قرار می گیرند ممکن است بسته به نوع ویتیلیگو متفاوت باشند. بر اساس بررسی مقاله ۲۰۲۰، انواع ویتیلیگو عبارتند از:
ویتیلیگو غیرقطعه ای (NSV)
وضعیتی که در آن پوست، مو و غشاهای مخاطی به تدریج رنگدانه خود را از دست می دهند. چندین زیرگروه وجود دارد:
- ویتیلیگو کانونی: لکه ها کوچک تر هستند و فقط در چند ناحیه از بدن رخ می دهند. این لکه ها معمولا حداقل ۱-۲ سال به همان اندازه باقی می مانند.
- ویتیلیگو آکروفاشیال: این نوع ویتیلیگو در درجه اول صورت، دست ها و گاهی اوقات پاها را تحت تأثیر قرار می دهد.
- ویتیلیگو عمومی: لکه های سفید گسترده به طور متقارن در دو طرف بدن ظاهر می شوند. این رایج ترین الگو است و می تواند سلول های رنگدانه را در هر جایی از بدن تحت تأثیر قرار دهد. اغلب در طول زندگی فرد بارها شروع و متوقف می شود. همراه با ویتیلیگو آکروفاشیال، این رایج ترین زیرگروه است.
- ویتیلیگو جهانی: این زمانی است که این بیماری بیشتر سطح پوست و موی شما را تحت تأثیر قرار می دهد. معمولا به صورت ویتیلیگو عمومی شروع می شود و سپس می تواند به جهانی پیشرفت کند.
- ویتیلیگو مخاطی: این زیرگروه بیشتر غشاهای مخاطی دهان یا اندام تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهد.
- انواع نادر: این موارد شامل لکودرما پونکتاتا (لکه های کوچک روی پوست)، ویتیلیگو هیپوکرومیک (که بر پوست سر، صورت، تنه و پوست سر تأثیر می گذارد و بیشتر در افراد با پوست تیره تر رخ می دهد) و ویتیلیگو فولیکولی (که بر مو تأثیر می گذارد) است.
انواع بیماری پیسی
ویتیلیگو قطعه ای (SV)
لکه های سفید در یک طرف بدن ظاهر می شوند. اغلب به مدت ۶-۲۴ ماه یا بیشتر ادامه می یابد، سپس تثبیت می شود، اما ممکن است در هر زمانی دوباره شروع به پیشرفت کند. سریع تر از NSV ایجاد می شود.
ویتیلیگو مختلط: این نوع دارای ویژگی های NSV و SV است.
علت بروز برص
علت ویتیلیگو ناشناخته است، اما چند نظریه وجود دارد.
برخی از علل احتمالی عبارتند از:
ژنتیک
تخمین زده می شود 20٪ از افراد مبتلا به ویتیلیگو یکی از بستگان درجه یک خود را با این بیماری دارند. واکنش خودایمنی: سیستم ایمنی بدن به ملانوسیت ها حمله کرده و آنها را از بین می برد.
اکسیداتیو
هنگامی که افراد عدم تعادل مولکول های اکسیژن و آنتی اکسیدان ها را دارند، ممکن است منجر به ویتیلیگو شود. عوامل محیطی: پریشانی عاطفی، آفتاب سوختگی یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی ممکن است منجر به ویتیلیگو شود.
اگر فردی سابقه خانوادگی این بیماری را داشته باشد، احتمال ابتلا به ویتیلیگو بیشتر است. با این حال، برخی از بیماری های خودایمنی با افزایش خطر مرتبط هستند. حدود 15 تا 25 درصد از افراد مبتلا به ویتیلیگو بیماری خودایمنی دیگری دارند.
این بیماری های خودایمنی دیگر عبارتند از:
دیابت نوع 1 بیماری تیروئید بیماری آدیسون کم خونی خطرناک پسوریازیس آرتریت روماتوئید لوپوس اریتماتوی سیستمیک
بیماری های خودایمنی
تصور می شود که ویتیلیگو غیرقطعه ای (شایع ترین نوع) یک بیماری خودایمنی است.
در بیماری های خودایمنی، سیستم ایمنی بدن به درستی کار نمی کند. به جای حمله به سلول های خارجی، مانند ویروس ها، سیستم ایمنی بدن به سلول ها و بافت های سالم بدن حمله می کند.
اگر ویتیلیگو غیرقطعه ای دارید، سیستم ایمنی بدن شما سلول های پوستی ملانوسیت را که ملانین می سازند، از بین می برد.
ویتیلیگو همچنین با سایر بیماری های خودایمنی، مانند پرکاری تیروئید (غده تیروئید پرکار) مرتبط است، اما همه افراد مبتلا به ویتیلیگو به این بیماری ها مبتلا نمی شوند.
بیماری های خودایمنی
تشخیص بیماری برص
هر کسی می تواند در هر سنی به ویتیلیگو مبتلا شود. با این حال، معمولا بین سنین 20 تا 30 سال ظاهر می شود. همچنین می تواند در اوایل کودکی نیز رخ دهد.
هنگامی که فردی به دنبال درمان پزشکی است، پزشک معمولاً در مورد سابقه خانوادگی سوال می کند و معاینه فیزیکی، به ویژه روی پوست، انجام می دهد.
پزشک همچنین ممکن است از نور سیاه، یک نور ماوراء بنفش که بر روی پوست تابانده می شود، برای کمک به شناسایی پوست بدون رنگدانه که در زیر نور گچی به نظر می رسد، استفاده کند.
درمان پیسی
آکادمی پوست آمریکا ویتیلیگو را “چیزی بیش از یک مشکل زیبایی” توصیف می کند. این یک مشکل سلامتی است که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
چندین درمان می تواند به کاهش دید این بیماری کمک کند، اگرچه برخی از افراد ممکن است اصلاً نخواهند این بیماری را درمان کنند.
استفاده از کرم ضد آفتاب
آکادمی پوست آمریکا استفاده از کرم ضد آفتاب را برای محافظت از پوست توصیه می کند. قسمت های روشن تر پوست به ویژه به نور خورشید حساس هستند و می توانند به سرعت بسوزند. یک متخصص پوست می تواند در مورد نوع مناسب کرم ضدآفتاب مشاوره دهد.
نوردرمانی با نور UVB
یک گزینه درمانی رایج، قرار گرفتن در معرض طول موج های خاصی از نور ماوراء بنفش B (UVB) است که به آن نوردرمانی می گویند. دستگاه های نوردرمانی خانگی در دسترس هستند اما باید تحت نظارت پزشک استفاده شوند.
اگر فردی برای درمان به کلینیک مراجعه کند، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است دو تا سه جلسه در هفته را توصیه کند.
اگر لکه های سفید در نواحی وسیعی از بدن وجود داشته باشد، نوردرمانی UVB ممکن است کمک کننده باشد. این شامل درمان تمام بدن در مطب پزشک است.
نوردرمانی UVB، همراه با سایر درمان ها، می تواند تأثیر مثبتی بر ویتیلیگو داشته باشد. با این حال، نتیجه قابل پیش بینی نیست و هنوز هیچ درمانی برای رنگدانه سازی کامل پوست وجود ندارد.
نوردرمانی با نور UVB
نوردرمانی با نور UVA
درمان UVA که در محیط مراقبت های بهداشتی انجام می شود، شامل مصرف دارویی است که حساسیت پوست به نور UV را افزایش می دهد. سپس، در یک سری درمان، یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط، پوست آسیب دیده را در معرض دوزهای تجویز شده نور UVA قرار می دهد.
بر اساس یک متاآنالیز در سال 2017، پیشرفت معمولاً پس از 6 تا 12 ماه درمان قابل مشاهده است.
استتار پوست
در حالی که بسیاری از افراد با ظاهر ویتیلیگو راحت هستند یا از آن لذت می برند، ممکن است برای همه افراد مبتلا به این بیماری راحت نباشد.
در موارد خفیف ویتیلیگو، فرد می تواند لکه های سفید را با کرم های آرایشی رنگی و آرایش استتار کند. آنها می توانند تُن هایی را انتخاب کنند که به بهترین وجه با تُن پوستشان مطابقت داشته باشد.
کورتیکواستروئیدهای موضعی
پمادهای کورتیکواستروئید، کرم هایی حاوی استروئید هستند. یک بررسی مطالعات در سال 2017 نتیجه می گیرد که استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی بر روی لکه های سفید یک درمان موثر است.
کورتیکواستروئیدها باید با احتیاط روی صورت و فقط تحت نظر پزشک استفاده شوند زیرا عوارض جانبی بالقوه ای مانند:
نازک شدن پوست رگ های عنکبوتی ضایعات آکنه کلسي پوتریول (Dovonex)
کلسي پوتریول نوعی ویتامین D است که در درمان موضعی، اغلب در ترکیب با کورتیکواستروئیدها یا نوردرمانی استفاده می شود. عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خارش قرمزی سوزش داروهایی که بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارند
داروهای موضعی تاکرولیموس و پیمکرولیموس داروهایی هستند که به عنوان مهارکننده های کلسینورین شناخته می شوند. آنها ممکن است به لکه های کوچک تر بدون رنگدانه کمک کنند.
با این حال، پیمکرولیموس حاوی یک هشدار جعبه ای از سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در مورد موارد نادر بدخیمی، مانند سرطان پوست و لنفوم، گزارش شده در افرادی که با مهارکننده های کلسینورین درمان شده اند، است.
نازک شدن پوست رگ های عنکبوتی ضایعات آکنه کلسي پوتریول (Dovonex)
پیوند پوست
در پیوند پوست، جراح با دقت تکه های سالم پوست رنگدانه دار را برمی دارد و از آنها برای پوشاندن نواحی آسیب دیده استفاده می کند.
این روش چندان رایج نیست زیرا زمان می برد و می تواند منجر به ایجاد اسکار در ناحیه شود.
پیوند تاولی شامل ایجاد تاول روی پوست طبیعی تر با استفاده از مکش است. سپس بالای تاول برداشته می شود و روی ناحیه ای که رنگدانه از بین رفته است قرار می گیرد.
تاتو
میکروپیگمنتیشن یا تاتو پزشکی شامل کاشت رنگدانه در پوست است. ممکن است در افرادی با تُن پوست روشن تا متوسط کار کند.
معایب می تواند شامل دشواری تطبیق رنگ پوست و این واقعیت باشد که تاتوها محو می شوند اما برنزه نمی شوند. گاهی اوقات، آسیب پوستی ناشی از تاتو می تواند باعث ایجاد لکه دیگری از ویتیلیگو شود.
بی رنگدانه سازی
بی رنگدانه سازی می تواند زمانی که ناحیه آسیب دیده گسترده است و نیمی از بدن یا بیشتر را پوشانده است، یک گزینه باشد. این کار با کاهش رنگ پوست در قسمت های آسیب ندیده برای تطبیق بهتر با نواحی سفیدتر عمل می کند.
بی رنگدانه سازی شامل استفاده از لوسیون ها یا پمادهای موضعی قوی، مانند مونوبنزیل اتر هیدروکینون (MBEH)، 4-متوکسی فنل و فنل است.
این درمان دائمی است، اما می تواند پوست را شکننده تر کند. علاوه بر این، افراد باید از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید خودداری کنند. بی رنگدانه سازی می تواند 1 تا 4 سال طول بکشد، بسته به عمق تُن پوست اصلی.
روکسولیتینیب (Opzelura)
Opzelura یک مهارکننده موضعی Janus kinase (JAK) است. این تنها دارویی است که توسط FDA برای بازیابی رنگدانه از دست رفته در افراد مبتلا به ویتیلیگو تأیید شده است. می تواند ناحیه کوچکی از بدن را در افراد 12 سال و بالاتر مبتلا به ویتیلیگو غیرقطعه ای درمان کند.
روکسولیتینیب (Opzelura)
درمان های خانگی ویتیلیگو
کارهایی وجود دارد که می توانید در خانه برای محافظت از پوست خود و کمک به بهبود ظاهر آن انجام دهید:
پوست آسیب دیده را با لوازم آرایشی یا محصولات برنزه کننده بپوشانید. هنگامی که بیرون هستید از کرم ضد آفتاب (با حداقل SPF 30) استفاده کنید و هر 2 ساعت یکبار آن را تجدید کنید. از تخت های برنزه کننده دوری کنید. تتو نکنید. آسیبی که آنها به پوست شما وارد می کنند می تواند باعث ویتیلیگو بیشتر شود.
برای درمان پیسی چه بخوریم
افراد مبتلا به پیسی یا برص باید خرما، نخود و سبزیجات برگ سبز بخورند زیرا سرشار از آهن هستند. به دلیل توانایی چغندر در ایجاد رنگدانه، باید به طور منظم مصرف شود. بیماران مبتلا به ویتیلیگو باید غذاهایی مصرف کنند که ایمنی را تقویت و افزایش می دهند.
اگر شرایط زیر را داشته باشید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ویتیلیگو غیرقطعه ای باشید:
سایر اعضای خانواده تان به آن مبتلا باشند. سابقه خانوادگی سایر بیماری های خودایمنی وجود داشته باشد – به عنوان مثال، اگر یکی از والدین شما کم خونی خطرناک (یک بیماری خودایمنی که بر معده تأثیر می گذارد) داشته باشد. شما بیماری خودایمنی دیگری داشته باشید. شما ملانوما (نوعی سرطان پوست) یا لنفوم غیرهوچکین (سرطان سیستم لنفاوی) داشته باشید. شما تغییرات ژنتیکی خاصی داشته باشید که به ویتیلیگو غیرقطعه ای مرتبط هستند.
برای درمان پیسی چه بخوریم
آیا پیسی یک بیماری ژنتیکی است؟
به نظر نمی رسد که ویتیلیگو ارثی باشد و بسیاری از افراد مبتلا به ویتیلیگو سابقه خانوادگی این اختلال را ندارند.
با این حال، موسسه ملی آرتروز و بیماری های اسکلتی عضلانی و پوست گزارش می دهد که داشتن سابقه خانوادگی ویتیلیگو یا سایر بیماری های خودایمنی می تواند خطر ابتلا به ویتیلیگو را افزایش دهد.
طبق یک بررسی تحقیقاتی در سال 2018، یکی دیگر از عوامل خطر ممکن است داشتن ژن های مرتبط با ویتیلیگو، از جمله NLRP1 و PTPN22 باشد.
بیماری پیسی واگیردار است؟
این بیماری تهدید کننده زندگی یا مسری نیست. می تواند استرس زا باشد یا باعث شود که احساس بدی نسبت به خود داشته باشید. درمان ویتیلیگو ممکن است رنگ پوست آسیب دیده را بازیابی کند. اما از ادامه از دست دادن رنگ پوست یا عود مجدد آن جلوگیری نمی کند.
چگونه از بیماری برص پیشگیری کنیم
جلوگیری از ویتیلیگو غیرممکن است. اما به محض اینکه متوجه علائمی روی پوست خود شدید، مانند لکه های سفید شیری رنگ، به متخصص پوست مراجعه کنید. آنها می توانند به شما بگویند که آیا این ویتیلیگو است یا بیماری پوستی دیگری و بر اساس آن درمان کنند. هر چه زودتر ویتیلیگو را درمان کنند، درمان آن آسان تر و نتیجه درمان شما بهتر خواهد بود.
محافظت از پوست در برابر آفتاب بهترین راه برای جلوگیری از گسترش ویتیلیگو است. پوست مبتلا به ویتیلیگو مستعد آفتاب سوختگی است که می تواند بیماری را بدتر کند.
شما می توانید با انجام موارد زیر از پوست خود در برابر آفتاب محافظت کنید:
ماندن در سایه در فضای باز پوشیدن لباس هایی که از شما در برابر آفتاب محافظت می کنند استفاده از کرم ضد آفتاب مقاوم در برابر آب با محافظت گسترده و SPF 30 یا بالاتر بر روی پوستی که با لباس پوشانده نشده است. اجتناب از برنزه کردن
چگونه از بیماری برص پیشگیری کنیم
عوارض بیماری پیسی یا برص
اگر بیماری پیسی دارید، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به موارد زیر باشید:
آفتاب سوختگی مشکلات چشمی کم شنوایی همچنین تغییرات در ظاهر شما می تواند باعث شود احساس افسردگی، استرس یا خجالت داشته باشید. بسیاری از چیزها می توانند کمک کنند، از جمله:
صحبت در مورد آن با دوستان و خانواده پیدا کردن یک گروه حمایتی، چه حضوری و چه آنلاین، تا بتوانید با افرادی که شرایط مشابه شما را دارند صحبت کنید. مراجعه به پزشکی که در مورد این بیماری اطلاعات زیادی دارد تا بتواند بهترین درمان و کمک را برای شما پیدا کند. اگر احساس افسردگی می کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند یک متخصص سلامت روان را توصیه کنند که می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر قسمت هایی از پوست، مو یا غشاهای مخاطی شما رنگ خود را از دست دادند، به پزشک خود مراجعه کنید. ویتیلیگو هیچ درمانی ندارد. اما درمان ممکن است روند تغییر رنگ را متوقف یا کند کرده و مقداری رنگ به پوست شما بازگرداند.
آیا بیماری پیسی خطرناک است
پیسی یا برص زمانی رخ می دهد که سلول هایی که ملانین تولید می کنند می میرند یا از کار می افتند. ویتیلیگو بر افراد با انواع پوست تأثیر می گذارد، اما ممکن است در افراد با پوست قهوه ای یا سیاه بیشتر قابل توجه باشد. این بیماری تهدید کننده زندگی یا مسری نیست. می تواند استرس زا باشد یا باعث شود که در مورد خودتان احساس بدی داشته باشید.
کمبود چه ویتامینی باعث پیسی می شود
بیماران ویتیلیگو ممکن است کمبود تعدادی از ویتامین ها را داشته باشند. ویتامین D احتمالاً رایج ترین آنهاست، زیرا بسیاری از ما دچار کمبود این ویتامین هستیم و بیماران ویتیلیگو ممکن است به دلیل نیاز به اجتناب از آفتاب برای جلوگیری از سوختن لکه های سفید حساس خود، بیشتر دچار کمبود این ویتامین باشند.
کمبود چه ویتامینی باعث پیسی می شود
نتیجه گیری
در مجموع، بیماری پیسی یا برص با وجود تأثیرات ظاهری و روانی، بیماری خطرناکی نیست. گرچه درمان های موجود می توانند به بهبود وضعیت پوست کمک کنند، اما نتایج قطعی نیستند. بنابراین، حمایت روانی و مشاوره تخصصی با پزشک متخصص پوست برای انتخاب بهترین روش درمانی و مدیریت بیماری بسیار حائز اهمیت است. پذیرش خود و رعایت اصول محافظتی مانند استفاده منظم از ضدآفتاب، نقشی کلیدی در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به ویتیلیگو ایفا می کند. برای دریافت مشاوره رایگان زیبایی می توانید با کلینیک زیبایی دکتر راستگو تماس حاصل فرمایید.
سوالات متداول
آیا هر لکه سفیدی پیسی است?
اکثر لکه های سفید روی پوست بی ضرر هستند و خود به خود برطرف می شوند. با این حال، در برخی موارد، می توانند به یک بیماری زمینه ای مانند ویتیلیگو یا پیتیریازیس آلبا اشاره کنند.
آیا ویتیلیگو خود به خود از بین می رود؟
هیچ درمان قطعی برای ویتیلیگو وجود ندارد. گاهی اوقات لکه ها خود به خود از بین می روند. اما وقتی این اتفاق نمی افتد، پزشکان می توانند درمان هایی را تجویز کنند که ممکن است به یکنواخت شدن رنگ پوست کمک کند.
چگونه می توان از گسترش ویتیلیگو جلوگیری کرد؟
استروئیدهای موضعی به صورت کرم یا پماد وجود دارند که روی پوست اعمال می شوند. آن ها گاهی اوقات می توانند از گسترش لکه های سفید جلوگیری کرده و ممکن است مقداری از رنگ اصلی پوست را بازگردانند. استروئید موضعی ممکن است برای بزرگسالان تجویز شود اگر: ویتیلیگو غیر-قطعه ای روی کمتر از 10٪ از بدن شما وجود داشته باشد.
بیماری پیسی چقدر شایع است؟
ویتیلیگو، یا همان پیسی، تقریباً یک درصد از جمعیت جهان را درگیر می کند و این آمار گاهی کمی بیشتر هم می شود. این بیماری بدون توجه به نژاد یا جنسیت افراد بروز پیدا می کند، هرچند که در افرادی با پوست تیره تر، لکه های روشن تر ناشی از ویتیلیگو بیشتر به چشم می آیند.
آیا قهوه برای بیماری برص مفید است؟
مصرف چای یا قهوه تأثیر مستقیمی بر ویتیلیگو ندارد… با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافته ها و تعیین دوز و مدت زمان بهینه مصرف لازم است. مهم است توجه داشته باشید که گرچه چای و قهوه ممکن است برخی از مزایای بالقوه را داشته باشند، اما نباید آنها را جایگزینی برای درمان های پزشکی توصیه شده توسط متخصص خود بدانید.
آیا کسی تا به حال از ویتیلیگو بهبود یافته است؟
در حال حاضر، هیچ درمانی قطعی برای ویتیلیگو وجود ندارد. درمان ها می توانند به بازیابی رنگ پوست (رنگدانه سازی مجدد) کمک کنند، اما رنگ بازگردانده شده ممکن است محو شود. بسیاری از افراد برای حفظ نتایج به دست آمده، تحت درمان های نگهدارنده مداوم قرار می گیرند. اگرچه تحقیقات برای یافتن درمان قطعی به طور فعال در حال انجام است، اما هنوز درمانی کشف نشده است.
آیا ویتیلیگو بر موها تأثیر می گذارد؟
ویتیلیگو می تواند روی موها نیز تأثیر بگذارد و باعث سفید شدن یا خاکستری شدن زودرس موها شود. برخی افراد نیز مقداری از رنگ چشم خود را از دست می دهند و لکه های روشنی روی قسمت رنگی چشمشان مشاهده می کنند.
اولین مرحله ویتیلیگو چیست؟
اولین نشانه های ویتیلیگو معمولاً شامل لکه های کوچک، سفید یا کم رنگ روی پوست است که اغلب در نواحی در معرض آفتاب مانند صورت، دست ها یا پاها ظاهر می شوند. در بیشتر موارد، این لکه ها در ابتدا کوچک هستند و به تدریج با گذشت زمان و عدم مداخله درمانی مناسب، بزرگ تر می شوند.