آموزش زیبایی

همه چیز درباره بیماری درماتیت

درماتیت یک اصطلاح کلی برای شرایطی است که باعث التهاب پوست می شوند. این عارضه با علائمی مانند ایجاد بثورات قرمز، خشکی پوست و خارش همراه است و می تواند توسط متخصص پوست یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مدیریت شود. در این مقاله، به بررسی جامع درماتیت، انواع آن، علل، علائم و روش های درمانی می پردازیم.

درماتیت چیست

درماتیت، اصطلاحی فراگیر برای توصیف التهابات پوستی گوناگون است که ناشی از عوامل متعددی از جمله ژنتیک، اختلالات سیستم ایمنی، عفونت ها، آلرژی ها و مواد تحریک کننده می باشد؛ این عارضه با علائمی نظیر خشکی، خارش، قرمزی، تورم، ترک خوردن و پوسته ریزی خود را نشان می دهد و انواع مختلفی از جمله درماتیت آتوپیک (اگزما)، درماتیت تماسی، درماتیت سبورئیک و درماتیت دیس هیدروتیک را شامل می شود؛ در حالی که درماتیت به طور کلی مسری نیست و تهدیدی جدی برای سلامت جسمانی به شمار نمی رود، می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد و نیازمند تشخیص دقیق و مدیریت مناسب توسط متخصصین پوست یا سایر پزشکان است.

انواع درماتیت

انواع مختلفی از درماتیت وجود دارد:

درماتیت آتوپیک (Atopic dermatitis)

درماتیت آتوپیک یا اگزما اغلب ریشه خانوادگی دارد و معمولاً در نوزادی شروع می شود، اما امکان بروز آن در بزرگسالی نیز وجود دارد. متاسفانه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و علائم آن به صورت دوره ای عود می کنند. در فواصل بین این عودها، علائم ممکن است کم باشند یا اصلاً وجود نداشته باشند. در زمان عود بیماری، پوست ممکن است به صورت تکه های زبر، خشک و خارش دار درآید.

درماتیت آتوپیک

درماتیت تماسی (Contact dermatitis)

درماتیت تماسی زمانی رخ می دهد که پوست در تماس با ماده ای قرار می گیرد که باعث واکنش نامطلوب می شود. این واکنش ها ممکن است به شکل بثوراتی ظاهر شوند که سوزش، گزش، خارش یا تاول ایجاد می کنند. این نوع درماتیت می تواند ناشی از واکنش آلرژیک یا تحریک کننده باشد. در درماتیت تماسی تحریک کننده، ماده خارجی مستقیماً به پوست آسیب می زند، در حالی که در نوع آلرژیک، ماده خارجی به خودی خود آسیب نمی رساند، بلکه سیستم ایمنی بدن را تحریک می کند تا واکنشی ایجاد شود که منجر به آسیب پوستی می شود.

درماتیت تماسی

درماتیت دیس هیدروتیک (Dyshidrotic dermatitis)

درماتیت دیس هیدروتیک نوعی از درماتیت است که در آن پوست توانایی محافظت از خود را از دست می دهد. این وضعیت منجر به خشکی و خارش پوست می شود که اغلب با تاول های کوچک همراه است. این نوع درماتیت بیشتر در نواحی دست و پا رخ می دهد و احتمال بروز آن در افرادی که در این نواحی زیاد عرق می کنند، بیشتر است.

درماتیت دیس هیدروتیک

درماتیت سبورئیک (Seborrheic dermatitis)

درماتیت سبورئیک که در نوزادان با نام “کلاه گهواره” شناخته می شود، بیشتر در پوست سر شایع است، اما ممکن است در صورت، قفسه سینه و اطراف گوش نیز دیده شود. این نوع درماتیت معمولاً باعث ایجاد تکه های پوسته دار، تغییر رنگ پوست و شوره سر می شود. استرس یا کمبود خواب می تواند این علائم را تشدید کند. اگرچه درمانی قطعی برای درماتیت سبورئیک وجود ندارد، اما درمان های موجود معمولاً در کنترل و کاهش علائم آن مؤثر هستند.

درماتیت سبورئیک

سایر انواع درماتیت

علاوه بر انواع ذکر شده، درماتیت ها می توانند اشکال دیگری نیز داشته باشند که در زیر به برخی از آن ها اشاره می شود:

  • نورودرماتیت (Neurodermatitis): نورودرماتیت با نام لیکن سیمپلکس نیز شناخته می شود. این نوع درماتیت شامل یک ناحیه خارش دار از پوست است که اغلب ناشی از استرس یا یک عامل تحریک کننده پوست است.
  • درماتیت نومولار (Nummular dermatitis): درماتیت نومولار با نام اگزما دیسکوئید نیز شناخته می شود. این نوع درماتیت شامل زخم های بیضی شکل روی پوست است که اغلب پس از آسیب پوستی رخ می دهند. نومولار به معنای “شبیه سکه” است.
  • درماتیت استاز (Stasis dermatitis): درماتیت استاز شامل تغییرات پوستی ناشی از مشکلات گردش خون است. این نوع درماتیت می تواند باعث تغییر رنگ پوست در اندام تحتانی شود و حتی ممکن است باعث ضخیم شدن بافت پوست شود.

سایر انواع درماتیت

علائم درماتیت

ظاهر و احساس پوست شما به نوع درماتیتی که دارید بستگی دارد. ممکن است همزمان به بیش از یک نوع درماتیت مبتلا باشید. علائم عبارتند از:

  • خارش
  • بثورات پوستی
  • تورم
  • برآمدگی ها
  • تاول هایی که ممکن است پر از مایع باشند
  • ضخیم شدن یا سفت شدن پوست
  • دلمه بستن
  • پوسته پوسته شدن پوست
  • احساس سوزش در پوست
  • درد
  • زخم های پوستی

علائم شما ممکن است بر اساس رنگ پوست شما متفاوت باشد. به عنوان مثال، اگر پوست روشن تری دارید، بثورات درماتیت اغلب قرمز به نظر می رسند. اگر پوست تیره تری دارید، ممکن است لکه های قهوه ای تیره، بنفش یا خاکستری داشته باشید. همچنین احتمال بیشتری دارد که برآمدگی های ریز و زبری ایجاد شود.

چه عواملی باعث درماتیت می شوند؟

درماتیت ناشی از ترکیبی از فعال شدن سیستم ایمنی، ژنتیک و عوامل محیطی است.

  • سیستم ایمنی: گاهی اوقات سیستم ایمنی بدن شما بیش از حد واکنش نشان می دهد. اگر درماتیت آتوپیک دارید، سیستم ایمنی شما به محرک ها یا آلرژن های به ظاهر کوچک واکنش نشان می دهد. این باعث التهاب می شود.
  • ژنتیک: محققان مشاهده کرده اند که اگر افراد دیگری در خانواده شما درماتیت داشته باشند، احتمال ابتلا به آن در شما بیشتر است. علاوه بر این، کارشناسان تغییراتی را در ژن هایی شناسایی کرده اند که پروتئینی را کنترل می کنند که به بدن شما کمک می کند تا پوست سالم را حفظ کند. پوست شما نمی تواند بدون سطوح طبیعی آن پروتئین سالم بماند.
  • محیط: محیط شما ممکن است باعث شود سیستم ایمنی بدن شما سد محافظتی پوست شما را تغییر دهد. این باعث می شود رطوبت بیشتری از بین برود و این می تواند منجر به درماتیت شود. عوامل محیطی احتمالی شامل قرار گرفتن در معرض دود تنباکو و برخی از انواع آلاینده های هوا است. عطرها در برخی از محصولات پوستی و صابون نیز ممکن است نقش داشته باشند.
  • قرار گرفتن در معرض مواد: برخی از انواع درماتیت ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و سایر مواد محرک هستند. به عنوان مثال، درماتیت دور دهان ممکن است ناشی از قرار گرفتن در معرض فلوراید در آب یا خمیر دندان باشد.

اگر درماتیت دارید، ممکن است یک بیماری دیگر نیز داشته باشید که باعث آن نمی شود، اما اغلب در کنار آن یافت می شود:

  • کمبود خواب
  • افسردگی
  • اضطراب
  • آسم
  • آلرژی

چه عواملی باعث درماتیت می شوند؟

درماتیت چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما پوست شما را به دقت بررسی می کند. آنها به دنبال علائم کلاسیک درماتیت مانند بثورات پوستی، قرمزی، پوسته ها، خشکی و موارد دیگر خواهند بود. آنها در مورد علائمی که تجربه می کنید سوال خواهند کرد. آیا خارش دارید؟ آیا پوست شما احساس سوزش می کند؟ آیا پوست شما خشک است؟ آیا با چیزی تماس داشته اید که ممکن است پوست شما را تحریک کند؟

از چه داروهایی برای درمان درماتیت استفاده می شود؟

نوع درمان بستگی به نوع درماتیت و محل آن دارد. گام اول این است که از هر چیزی که باعث تحریک درماتیت می شود اجتناب کنید. این ممکن است استرس، یک ماده شیمیایی، دود تنباکو و یا تعدادی دیگر از مواد محرک باشد که باعث ایجاد یا بدتر شدن درماتیت شما می شوند. گام دوم این است که خودتان راه حل ها را امتحان کنید. گام سوم دارویی است که توسط پزشک شما تجویز می شود.

درمان های خانگی برای درمان درماتیت

برخی از درمان ها وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید، اما فقط باید آنها را با دستورالعمل و اجازه از پزشک خود انجام دهید:

درمان های خانگی با نظارت پزشک درمان های خانگی بدون نظارت پزشک داروهای تجویزی پزشک
نور ماوراء بنفش: امواج نور ماوراء بنفش A یا B می توانند به پوست شما کمک کنند. از مرطوب کننده استفاده کنید: بلافاصله بعد از دوش گرفتن یا حمام کردن، مرطوب کننده را روی پوست خود بمالید. این به حفظ رطوبت پوست شما کمک می کند. کرم های مرطوب کننده: کرم هایی که آبرسانی می کنند و به ترمیم سد پوستی کمک می کنند.
درمان با باند مرطوب: این درمان رطوبت پوست شما را افزایش می دهد. بیش از حد گرم نشوید: فضای خود را در دمای خنک نگه دارید و از رطوبت زیاد خودداری کنید. مهارکننده های کلسینورین: این داروهای موضعی التهاب را کاهش می دهند.
حمام سفید کننده: مقدار سفید کننده رقیق می شود. شما نباید این کار را بیش از دو بار در هفته انجام دهید. قبل از امتحان این روش درمانی با پزشک خود مشورت کنید. از پوست خود محافظت کنید: از هر چیزی که می تواند پوست شما را تحریک کند دوری کنید. این شامل لباس های زبر مانند پشم می شود. کرم ها و پمادهای کورتیکواستروئیدی: کورتیکواستروئیدها التهاب را کاهش می دهند.
استرس خود را کاهش دهید: اقداماتی را برای پایین نگه داشتن سطح استرس خود انجام دهید. در صورت نیاز، برای مشاوره به یک درمانگر و برای دارو به یک روانپزشک مراجعه کنید. مهارکننده های فسفودی استراز-4: این نیز به التهاب کمک می کند.
در آب ولرم حمام کنید: حتماً از آب ولرم به جای آب داغ استفاده کنید. بیش از یک بار در روز حمام یا دوش نگیرید. بیولوژیک ها: این تزریق عملکردهای سیستم ایمنی را که بر درماتیت تأثیر می گذارد، مسدود می کند.
از صابون ملایم استفاده کنید: از صابون یا پاک کننده بدون عطر استفاده کنید. داروهای خوراکی: قرص هایی که پاسخ های ایمنی را که بر درماتیت تأثیر می گذارد، کاهش می دهند.
از خاراندن خودداری کنید: خاراندن درماتیت آن را تحریک می کند. شما می توانید پوست را بشکنید و خطر عفونت را افزایش دهید. آنتی هیستامین ها: اینها گاهی اوقات برای درماتیت تماسی استفاده می شوند.
آنتی بیوتیک ها: اینها می توانند برای افرادی که درماتیت دور دهان دارند استفاده شوند.

پیشگیری از درماتیت

تمام تلاش خود را بکنید تا از عواملی که باعث تحریک درماتیت شما می شوند، اجتناب کنید. این عوامل می توانند شامل غذاهایی باشند که به آنها حساسیت یا آلرژی دارید، مواد شیمیایی که پوست شما را تحریک می کنند و/یا صابون هایی که همین کار را انجام می دهند. به طور منظم پوست خود را مرطوب کنید. از گرم شدن بیش از حد خودداری کنید. از یک دستگاه بخور برای جلوگیری از خشک شدن بیش از حد هوا استفاده کنید. سعی کنید خود را نخارانید. استرس خود را کاهش دهید.

اگر آلرژی غذایی دارید، یکی از دلایلی که باید از خوردن آن غذا اجتناب کنید این است که ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن درماتیت شود. تا 25 درصد از افراد مبتلا به درماتیت هرپتی فرمیس به بیماری سلیاک، حساسیت به گلوتن، مبتلا هستند. نمونه هایی از آلرژی های رایج عبارتند از بادام زمینی، لبنیات، تخم مرغ، شکر و الکل. به آنچه می خورید توجه کنید. اگر بعد از خوردن یک غذای خاص، درماتیت شما شعله ور می شود، ممکن است به آن آلرژی داشته باشید.

در مورد تغییرات رژیم غذایی با پزشک خود صحبت کنید. همچنین ممکن است مراجعه به یک متخصص تغذیه مفید باشد. متخصصان تغذیه می توانند به شما در ایجاد برنامه های غذایی جدید کمک کنند.

پیشگیری از درماتیت

چه عواملی درماتیت را بدتر می کنند؟

تمام تلاش خود را بکنید تا بفهمید چه چیزی باعث تحریک درماتیت شما می شود. مهم است که به یاد داشته باشید که می تواند افراد را به طور متفاوتی تحت تاثیر قرار دهد.

آیا درماتیت شما توسط یک ماده شیمیایی که با آن تمیز می کنید تحریک می شود؟ آیا هر بار که به خانه فامیل خود می روید به آن مبتلا می شوید، زیرا او سیگاری است؟ آیا از زمانی که شامپو جدیدی را شروع کرده اید، پوست سرتان احساس خارش می کند؟ آیا آن بثورات در داخل مچ دست شما پس از امتحان آن عطر جدید ظاهر شد؟ آیا نور بیش از حد خورشید درماتیت شما را بهتر می کند یا بدتر؟ آیا هر بار که آن ژاکت پشمی را می پوشید احساس خارش می کنید؟

به یاد داشته باشید که چه چیزهای دیگری درماتیت را بدتر می کنند: استرس، دوش آب گرم، آلرژن هایی مانند گرده و شوره حیوانات خانگی و غیره. دریابید که چه چیزی درماتیت شما را بدتر می کند و تمام تلاش خود را بکنید تا از آن اجتناب کنید.

آیا استرس باعث درماتیت می شود؟

بله. استرس می تواند باعث ایجاد و یا تشدید برخی از بیماری های پوستی از جمله درماتیت شود. نشانه های ذهنی/عاطفی استرس و نشانه های فیزیکی استرس وجود دارد. آنها عبارتند از:

دسته نشانه ها
نشانه های ذهنی/عاطفی نگرانی دائمی، اضطراب، احساس درماندگی
مشکل در تمرکز
تحریک پذیری، نوسانات خلقی یا کج خلقی
افسردگی
اعتماد به نفس پایین
مشکل در آرامش، یا استفاده از الکل، تنباکو یا مواد مخدر غیرقانونی برای آرامش
نشانه های فیزیکی تنش عضلانی و درد
اسهال و یبوست
خوابیدن بیشتر یا کمتر
از دست دادن میل جنسی
احساس تهوع یا سرگیجه
نکاتی برای کاهش استرس نفس عمیق بکشید. تا ده بشمارید
هدف کمال گرایی نداشته باشید. بپذیرید که نمی توانید همه چیز را کنترل کنید
هر روز ورزش کنید
به اندازه کافی بخوابید
مصرف کافئین و الکل را محدود کنید
وعده های غذایی سالم بخورید
زیاد بخندید و سعی کنید نگرش مثبتی داشته باشید
خاطرات روزانه خود را بنویسید
با دوستان و خانواده و یک درمانگر صحبت کنید

درماتیت در کجای بدن ایجاد می شود؟

محل ایجاد درماتیت در بدن بستگی به نوع آن دارد. به عنوان مثال، درماتیت آتوپیک می تواند در هر نقطه از پوست شما ظاهر شود. اما، در نوجوانان و بزرگسالان، معمولاً روی دست ها، داخل آرنج ها، گردن، زانوها، مچ پا، پاها و اطراف چشم ها است. درماتیت سبورئیک و کلاه گهواره ای معمولاً روی پوست سر، صورت و گوش ها قرار دارند. درماتیت پریوریفیسیل در اطراف چشم ها، دهان، سوراخ های بینی و گاهی اوقات اندام تناسلی یافت می شود.

درماتیت چقدر شایع است؟

برخی از انواع درماتیت بسیار شایع هستند در حالی که برخی دیگر کمتر شایع هستند. درماتیت آتوپیک دو تا سه درصد بزرگسالان و 25 درصد کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. درماتیت تماسی در مقطعی 15 تا 20 درصد افراد را درگیر می کند.

تفاوت بین درماتیت و پسوریازیس چیست؟

تفاوت بین درماتیت و پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس و درماتیت – به ویژه درماتیت سبورئیک – می توانند شبیه به نظر برسند. هر دو به صورت لکه های پوستی قرمز با پوسته هایی روی و اطراف قرمزی دیده می شوند. با این حال، در پسوریازیس، پوسته ها اغلب ضخیم تر هستند و لبه های آن پوسته ها به خوبی مشخص شده اند.

درماتیت سبورئیک و پسوریازیس در شرایطی به نام “سبوپسوریازیس” همپوشانی دارند. این زمانی است که شما علائم هر دو را دارید.

سوالات خود را در مورد اینکه چه نوع بیماری پوستی دارید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید. ممکن است همزمان بیش از یک بیماری پوستی داشته باشید. درمان های یکی ممکن است برای دیگری موثر نباشد.

تفاوت بین درماتیت و روزاسه چیست؟

رزاسه می تواند باعث قرمزی پوست شود که شبیه درماتیت است. با این حال، رزاسه می تواند باعث ایجاد جوش نیز شود و قرمزی به طور معمول در پیشانی، بینی، چانه و گونه ها دیده می شود. از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بخواهید پوست شما را معاینه کند تا تشخیص دهد که آیا بیماری شما درماتیت، رزاسه یا چیز دیگری است.

تفاوت بین درماتیت و روزاسه چیست؟

نتیجه گیری

درماتیت یک بیماری پوستی رایج با علائمی مثل التهاب، خارش و قرمزی است که انواع مختلفی دارد و تحت تأثیر عوامل گوناگون ایجاد می شود. این بیماری مسری نیست اما می تواند کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. درمان شامل روش های خانگی، داروها و تغییر سبک زندگی است. برای تشخیص و درمان مناسب، مراجعه به متخصص پوست توصیه می شود، مانند کلینیک زیبایی دکتر فریبا راستگو.

سوالات متداول

  1. آیا درماتیت مسری است؟

    خیر، هیچ نوع درماتیتی مسری نیست.

  2. تفاوت بین درماتیت و اگزما چیست؟

    اگزما در واقع نوعی از درماتیت است. به آن درماتیت آتوپیک نیز گفته می شود.

  3. اولین علامت درماتیت چیست؟

    اولین علائم درماتیت معمولاً خارش و قرمزی هستند.

  4. آیا درمانی برای درماتیت وجود دارد؟

    هیچ درمانی وجود ندارد که بتواند 100% علائم درماتیت را از بین ببرد. درمان ها علائم را با درجات مختلفی از موفقیت مدیریت می کنند. برای یافتن بهترین روش های درمانی برای خودتان با پزشک متخصص مشورت کنید.

  5. چه مدت طول می کشد تا درماتیت بهبود یابد؟

    مدت زمان بهبودی به نوع درماتیت و درمانی که دریافت می کنید بستگی دارد. حتی با درمان، ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشد تا بهبود یابید. درماتیت آتوپیک می تواند مادام العمر با شما باشد، اما می توانید علائم را با درمان کاهش دهید.

  6. آیا درماتیت می تواند به پوست من برای همیشه آسیب برساند؟

    خارش بیش از حد و شدید پوست می تواند باعث ایجاد جای زخم شود.

  7. چه مدت درماتیت خواهم داشت؟

    درماتیت می تواند مادام العمر باشد، مانند درماتیت آتوپیک که از کودکی تا بزرگسالی ادامه دارد. درماتیت تماسی ناشی از واکنش به مواد خارجی معمولاً طی چند روز تا چند هفته بهبود می یابد. درماتیت سبورئیک بیشتر در پوست سر دیده می شود و ممکن است صورت، اطراف گوش و قفسه سینه را نیز درگیر کند. برخی از انواع درماتیت طولانی مدت هستند در حالی که برخی دیگر دوره ای عود می کنند و شیوع آن ها در کودکان و بزرگسالان متفاوت است.

  8. آیا درماتیت باعث ایجاد زخم می شود؟

    خاراندن پوست می تواند منجر به عفونت و ایجاد جای زخم شود. توصیه می شود به محض مشاهده علائم درماتیت، به دنبال درمان باشید تا از این عوارض جلوگیری کنید.

منابع

دکتر فریبا راستگو

خانم دکتر فریبا راستگو با سال‌ها تجربه در زمینه زیبایی، به عنوان یکی از متخصصان معتبر شناخته می‌شود. او با بهره‌گیری از دانش روز و تکنیک‌های پیشرفته، خدمات متنوعی از جمله جوانسازی پوست، تزریق فیلر لب، و پاک کردن تاتو را ارائه می‌دهد. استفاده از مواد اورجینال و استانداردهای بالای بهداشتی از ویژگی‌های بارز کلینیک ایشان است.

دیدگاه خود را بیان کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های مورد نیاز علامت‌گذاری شده اند.*

آخرین نوشته ها

تفاوت فیشیال و هایفوتراپی

در دنیای امروز، زیبایی و سلامت پوست به یکی از مهم ترین دغدغه های افراد به ویژه در میان بانوان…

تفاوت فیشیال و میکرونیدلینگ‎

اگر از چین وچروک ها، لک های پوستی، جای جوش یا خشکی پوست خود احساس ناخوشایندی دارید، هر دو روش…

سالیسیلیک اسید چیست؟‎

جای زخم های آکنه نتیجه تلاش پوست برای التیام و ترمیم خود پس از شیوع شدید یا طولانی مدت آکنه…

آشنایی پلی گلوتامیک اسید

پلی گلوتامیک اسید یک پلیمر ساخته شده از اسید آمینه گلوتامیک است. این ماده از طریق فرآیند تخمیر باکتریایی به…

پاکسازی پوست چه فوایدی دارد؟

اگر بخواهیم تنها یک نکته مهم را در روتین مراقبت از پوست شما برجسته کنیم، بدون شک «پاکسازی پوست» یکی…

سرم نیاسینامید چیست

در دنیای امروز که مراقبت از پوست اهمیت ویژه ای پیدا کرده، انتخاب محصولات مؤثر می تواند تفاوت چشمگیری در…